09 lutego 2014

Zima marzeń


Czas tak szybko leci, a w mijającym tygodniu to już lepiej nie mówić. Od poniedziałku w pracy ciągle jakieś kłopoty techniczne, dostawcy usług odpowiedzialność przerzucają jeden na drugiego, a człowiek ze słuchawką przy uchu ma zaburzony cały rytm dnia. Z tego powodu doba skurczyła się o kilka godzin. Równocześnie kilka razy musiałem przenieś troszkę cięższe przedmioty, niestety jeszcze to nie ten czas i z tego powodu w poniedziałek i piątek odpuściłem ćwiczenia siłowe w domu. Biegowo było o wiele lepiej, powiem nawet bardzo dobrze. Wtorkowy wieczorny trening to pętla przez Paniowy, Borową Wieś i z powrotem do domu. Piękna pogoda i brak jakiegokolwiek bólu spowodował, że pobiegłem troszkę za szybko. Mało być po 5'30"/km, a wyszło po 4'41"/km. Wiem, była to głupota, ale czasem jest to człowiekowi potrzebne. W środę już zgodnie z planem ćwiczenia z gumami. Dołożyłem w każdym ćwiczeniu po 5 powtórzeń i w kilku zmieniłem technikę wykonywania, bo zauważyłem błędy. W czwartek bieg wtorkową trasą, ale już troszkę wolniej. Wolniej, ale czy zmęczenie mniejsze? No nie wiem.
9 lutego  +12st
Sobota i niedziela to wspólne bieganie z żoną. Miało być spokojnie, a że w weekend mamy możliwość pobiegać za dnia, to wybór był prosty, las. Wszystko pięknie, ładnie, tylko te błoto. Na szczęście ubrania się wypierze, a buty mają swoje dni policzone. W ciągu dwóch dni przyjemne 30km po lesie. Wczoraj mnie coś napadło i biegałem w poszukiwaniu dzików, niestety, nie udało się, może to i lepiej.
Co udało się w tym tygodniu?
Waga minimalnie spada, dzisiaj rano 82,3kg a w pasie ubyło 1cm. Tygodniowy dystans zwiększyłem do 55,6km przy czterech treningach. Tak powinno pozostać do końca lutego, bo jednak odczuwam to mięśniowo. Świadczy to tylko o tym, że organizm bardzo szybko traci siłę i wydolność. Jednak mam nadzieję, że tak jak wielu specjalistów pisze, po przerwie człowiek szybko wraca na swój wcześniejszy poziom.
Porażka? Ciągle piję mało wody, o wiele za mało. 
Przyszedł też moment trudnych wyborów, a raczej wyboru. Moje Nike Pegasus 29 mając 1352km w podeszwie i coraz głośniej wołają koniec. Zawsze dobrze biegało i biega mi się w Nike, ale ostatnio biorę też pod uwagę Mizuno i Pumę. Mizuno Rider 13 już kiedyś używałem i byłem zadowolony. Było to na początku przygody z bieganiem, ale nie narzekałem. Pumy jeszcze nie miałem, a i opinie o nich są różne. Może uda się jeszcze wytrzymać dwa, trzy tygodnie i podjąć trafną decyzję.
Biegowo tydzień oceniam pozytywnie, więc chyba
zasłużyłem na małe piwo, może dwa.
Mocna piana na dwa palce nie pozwoliła na wylewkę, nawet po wywrotce.

0 komentarze:

Prześlij komentarz